محمود مختاری، در گفت‌وگو با ایسنا گفت: زمانی که مردم جامعه‌ای از امید و سلامت روان برخوردار باشند، وفاق، همبستگی، تعلق اجتماعی، تعاملات اجتماعی مطلوب، مشارکت، رضایت از زندگی و همچنین سلامت روانی و اجتماعی افراد افزایش پیدا می‌کند.
وی در خصوص راهکارهایی برای ارتقای سلامت روان در سطح فردی، گفت: نسبت به خودتان با احترام و با مهربانی رفتار کنید و خودتان را مورد سرزنش قرار ندهید و برای فعالیت‌های مورد علاقه‌تان وقت بگذارید و سعی کنید مهارت جدیدی را یاد بگیرید.
مختاری بیان کرد:سلامت جسمی با سلامت روانی ، ارتباط نزدیکی دارد و مراقبت و توجه به جسم به بهبود سلامت روانی نیز کمک می‌کند لذا داشتن تغذیه‌ی مناسب، خواب کافی و تحرک از جمله کارهایی هستند که برای ارتقای سلامت جسمی بلید انجام داد.
استادیار روانشناسی بالینی دانشگاه پیام‌نور بیرجند اظهار کرد: داشتن ارتباط سالم لازم بوده چرا که باید اطراف را با آدم‌هایی احاطه کرد که فرد را دوست داشته باشند و مورد حمایت قرار دهند و این افراد می‌توانند اعضای خانواده و یا دوستان باشند، در صورتی که فرد احساس کند که نیاز به ارتباطات جدید با افراد جدیدی دارد می‌تواند با حضور در محیط‌های مختلف نظیر کلاس، باشگاه،… با افراد جدید آشنا شده و ارتباطات جدیدی برقرار کند.
وی بیان کرد: افراد اهداف واقع‌بینانه برای خود تعیین کنند که در هر حوزه‌ای به چه اهدافی می‌خواهند برسند و مسیر رسیدن به هر یک از این اهداف را مورد ترسیم قرار داده و در انتخاب هدف و مسیر رسیدن به آن، توانمندی‌ها، امکانات و محدودیت‌های خود را در نظر داشته تا بتوانند اهداف واقع‌بینانه‌ای انتخاب کنند که شانس رسیدن به آن‌ها زیاد است.
مختاری گفت: استرس، بخش جدایی ناپذیر زندگی امروزه شده است و لازم است مهارت‌هایی برای مقابله‌ی بهتر با استرس را بیاموزیم لذا تکنیک‌های تنفسی، تصویر سازی ذهنی و آرام سازی بدن از جمله روش‌هایی است که می‌توان برای کنترل و مهار استرس به کار برد.
استادیار روانشناسی دانشگاه پیام نور بیرجند اظهار کرد: امید عاملی برانگیزاننده است و افراد را قادر می سازد مسیری را انتخاب کنند که به نتیجه‌ای مثبت می‌رسد و لذ امید نمادی از سلامت روحی و توانایی باور داشتن به احساس بهتر در آینده است.
وی در خصوص مولفه‌های موثر بر امید، تصریح‌کرد: نگاه مثبت به آینده، تلاش و پشتکار،حمایت اجتماعی ادراک شده،
ادراک واقع بینانه از تجربیات فردی و اجتماعی گذشته، موفقیت در جامعه‌ی کنونی، معناداری و هدفمندی در زندگی و .... از مواردی است که در داشتن امید اثرگذار است.
مختاری بیان کرد: ناامیدی یک هیجان و احساسی که به شدت فرد را تحت تاثیر قرار می‌دهد، بهزیستی و ثبات روانی اجتماعی فرد را به خطر می‌اندازد، رشد و تعالی فردی و اجتماعی او را متوقف کرده، خلق غالب او را پایین آورده و او را با خود انگاره‌های منفی و ادراک خود ناکارآمدی قرار می‌دهد.
استادیار روانشناسی دانشگاه پیام نور بیرجند بیان کرد: ناامیدی مسیر حرکت فرد را تاریک، مبهم و او را با استیصال و درماندگی مواجه می‌سازد بنابراین رفتار فرد تحت الشعاع امید فاقد خود انگیختگی، انگیزه و رشد و پیشرفت شده و نسبت به آینده نیز دیدگاه منفی پیدا می‌کند.
وی افزود: احساسی ناتوانی فرد را ناتوان، درمانده، منزوی و با خلق پایین و عدم لذت از زندگی به اختلال افسردگی مبتلا می‌سازد.
